Protocol met betrekking tot patiënten at risk voor refeeding

Probleemstelling

Momenteel is er nog geen protocol vanuit de instelling Mondriaan met betrekking tot het refeedingsyndroom. Wij hebben het idee dat bepaalde patiëntengroepen at risk zijn voor het refeedingsyndroom op het moment van opname, maar dat die nu niet altijd worden gedetecteerd, omdat er niet gestructureerd bij stilgestaan word. Ook zijn er geen algemeen geldende behandelstappen bekend. Wij zijn van mening dat binnen Mondriaan als GGZ instelling vaak minder aandacht is voor somatische zorg. Er is echter vaak sprake van somatische co-morbiditeit waarbij binnen of buiten kantoortijden zorg moet worden geleverd aan mensen met een slechte voedingsstatus. Wij vragen ons af of het meerwaarde oplevert voor de kwaliteit van zorg als we binnen de organisatie meer aandacht te genereren voor het ‘refeedingsyndroom’ . Als uit onze inventarisatie blijkt dat dit inderdaad voorkomt binnen de patiëntenpopulatie willen we hiervoor een protocol ontwikkelen om diagnostiek en behandeling te optimaliseren.

Doel van het initiatief

Het ontwikkelen van een protocol voor instellingsbreed gebruik, om patiënten die at risk zijn voor het ontwikkelen van het refeedingsyndroom te detecteren. Op het moment van opname kan dan specifieker en gestructureerder gekeken worden of patiënten at risk zijn voor het ontwikkelen van een refeedingsyndroom, waarna de nodige stappen dan ondernomen kunnen worden.

Samenvatting

1. Hoe draagt het doelmatigheidsproject bij aan het verbeteren van de kwaliteit van zorg op afdelings- en/of instellingsniveau?
   Na een inventarisatie of er daadwerkelijk een probleem is zouden, door een instellingsbreed protocol op te stellen, makkelijker en adequater patiënten gedetecteerd kunnen worden die at risk zijn voor het refeedingsyndroom. Daarna kunnen de nodige behandelstappen ondernomen worden.
2. Hoe worden de algemene competenties (o.a. management, organisatie, samenwerken, communicatie, professionaliteit, maatschappelijk handelen) op de werkvloer verworven en geëvalueerd door het opzetten en uitvoeren van het doelmatigheidsproject?
   Het project raakt verschillende partijen binnen de organisatie; o.a. verpleging, aios, anios en psychiater, somatici en uiteraard de betrokken patiënt. Essentieel voor het slagen van het project is het vergaren van goede kennis op academisch niveau, inventariseren of er daadwerkelijk een zorgvraag ligt en vervolgens in de eventuele ontwikkeling van een protocol goed contact onderhouden met alle betrokkenen.
   Door in contact te gaan met betrokken partijen (o.a. de somatisch artsen) en te bekijken hoe een protocol onder de aandacht gebracht kan worden, worden onder anderen de competenties samenwerken, organisatie en communicatie bereikt.
3. Hoe kan het doelmatigheidsproject geborgd worden op de afdelingen en/of binnen de instelling?
   Door goed te communiceren over de uitkomst van dit project, dus bijvoorbeeld door voorlichtingsbijeenkomst te organiseren en samen te werken met (indien we een protocol op zouden kunnen stellen) specialisten en de protocollencommissie.